Hadi! Bir umut yeşert gönlümde.
Utandır herkesi ve her şeyi.
Tohumlar serp şu çorak topraklara.
Güneş ek, sarı ekin başak tarlalarına.
İlmek işler gibi işle hayatını, hayatıma.
Çek götür karanlığı,
Yaşamadan günümüzü,
Zaman bizi tozlu sayfalarına gömmeden.
Bir şeker kamışına sığdırıp çocukluğumuzu,
Hayallerimizi uçururuz,
Göğün aydınlığında.
Biraz pamuk şekeri bulutları saklarız,
Ceplerimizde.
Gözlerindeki o muhteşem güzellik ile gel bana.
Gel ve göm saçlarına.
Gel…
Öylesine amansız,
Öylesine habersiz.
Biraz sohbet eder, gülüşürüz belki de.
Bir demet papatya biter avuçlarımızda.
Yalın ayak düşmüşüzdür papatya tarlalarına.
Çırçıplak bir doğuş yaratılır,
İkimiz kokan çıplaklığımızdan.
Beklemeye takat kalmadı omuzlarımda.
Ağır bir ceset gibi düşüyorum ıslak sokaklara.
Seni yaşamak varken, tuz basıyorum yarama.
Zaman gibi sonsuz değildir gönlümde taşıdığım.
Acımasız zamanın koynunda tükeniyor,
Ömrüm…
Rasim Dahiloğlu
Bir Cevap Yazın